در کتابهای سنتور نوازی علامتهای مضرابی و اجرائی متعددی را مشاهده میکنید که ممکن است با توجه به نویسندهی هر کتاب (مثلا اساتید صبا، پایور، پشنگ و اردوان کامکار) ، به حالتی متفاوت نوشته شده باشد. این علامتها را میتوانید در صفحهی اول اکثر کتابها مشاهده و تمرین کنید. در زیر بعضی از آنها که از کتابهای مختلف گردآوری شده را مشاهده میکنید.
آشنایی با علائم اجرایی کتاب مجموعه قطعات اردوان کامکار، صفحهی 11
توضیحات کتاب ردیف میرزا عبدالله برای سنتور به تالیف پشنگ کامکار
اصطلاحات مخصوص مضراب کتاب ردیف دورهی عالی برای سنتور به تالیف فرامرز پایور، صفحهی 10
علائم مضراب کتاب شورم را، قطعاتی از پشنگ کامکار به کوشش سیاوش کامکار، صفحهی 5
علاوه بر موارد ذکر شده در بالا، تکنیکهای دیگری هم برای سنتور وجود دارد که در زیر به توضیح مختصر برخی از آنها میپردازیم:
پاساژ (passage): پاساژ به معنای گذر به منظور ارتباط بین دو قسمت موسیقی استفاده میشود (و یا ارتباط بین دو گوشه) و رایجترین نوع آن نواختن نتها به ترتیب بالارونده و یا پایین رونده با سرعتهای مختلف است. یکی از مهمترین نکات حائز اهمیت در پاساژها، اجرای تمیز و شفاف تمام نتهاست.
انواع خفه: یکی از زیباییهای سنتورنوازی که شنونده و بینندگان را تحت تاثیر قرار میدهد، استفاده از انواع خفهها همچون خفه با دست، نمد مضراب، جارویی و ... است که استفاده از آنها در سنتورنوازی معاصر به وفور افزایش یافته است.
آرپژ: arpègeلغتی فرانسوی به معنی و اجرای تک به تک نتهای یک آکورد (مثلا سل، سی، می) گفته میشود که بیشتر در هنگام اجرای قطعات پاپ استفاده میشود.
و...
شما با مشاهدهی ویدئوها و آثار ضبط شده از اساتید قدیم و جدید میتوانید با این تکنیکها بیشتر آشنا شوید و حتی تکنیکهای اساتید قدیمیتر همچون رضا ورزنده، پایور و ... را با اساتید معاصر همچون اردوان کامکار و سیامک آقایی مقایسه کنید. بدون شک با پیشرفت سطح سنتورنوازی شما، قادر به اجرای بهتر و بیشتر تکنیکهای سنتورنوازی خواهید بود.